Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat

Tο Musical του A.L Webber “Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat”, ώς αφιέρωμα στη μνήμη της αξέχαστης Αλίκης Βατικιώτη, παρουσιάζει ο Σύλλογος για την Διάδoση Καλών Τεχνών στην Κρήτη, με την υποστήριξη του ΔΗΠΕΘΕΚ, το ερχόμενο Σάββατο 17 Ιανουαρίου και ώρα 18.00 στο Θέατρο του Βενιζέλειου Ωδείου. Η παράσταση θα επαναληφθεί την Κυριακή 18 Ιανουαρίου σε δύο παραστάσεις στις 12 το μεσημέρι και στις 20.00. Είσοδος ελεύθερη.

Η παράσταση δοθηκε ξανά στο Θέατρο Ανατολικής Τάφρου την Κυριακή 23 Αυγούστου 2015 στο πλαίσιο των εκδηλώσεων "Πολιτιστικό Καλοκαίρι - Χανιά 2015", με διοργανωτές το Δήμο Χανίων και την ΚΕΠΠΕΔΗΧ ΚΑΜ

 

Το έργο έχει διασκευάσει ειδικά για την παράσταση αυτή ο Κος Γιώργος Καλούτσης για αφηγητή, solo φωνές και παιδική χορωδία.

Στο πιάνο είναι ο Νίκος Περάκης, στη σκηνοθεσία ο Λεωνίδας Μανωλικάκης, στα κοστούμια η Μ. Τσουρουνάκη, στα σκηνικά ο Γ. Μαρκαντωνάκης, και στο μακιγιάζ η Εύα Σακίρη
Χορωδία:
Αλυγιζάκη Όλγα, Βερυκάκη Ερύκλεια, Βερυκάκη Σοφία, Βερυκάκη Δάφνη, Γκούμα Χρυσούλα, Γούργουρα-Τσουρουνάκη Σάρα, Γούργουρα-Τσουρουνάκη Χριστίνα, Γούργουρας-Τσουρουνάκης Ιάκωβος, Διγαλάκη Κορίνα, Καδόγλου Σώτη, Καλογεράκης Μάρκος, Κουκάκη Ρέα, Κουτρουλάκη Ίρις, Κουφογιαννάκη Ειρήνη, Μακράκη Στέλλα, Μερσιέρ Βικτώρια, Μπατσάκη Ρέα, Μπελτράμε Ελίζα, Μελτράμε Μάρκος, Μονάτος Ιωάννης, Νικάκης Γιώργος, Παπαγρηγοράκη Αθηνά, Παπαδάκης Κώστας, Παπαδογιωργάκη Νατάσα, Παπαδονικολάκη Μελίνα, Παπουτσάκη Ελευθερία, Πετράκη Μαριάννα, Σαρρή Σταυρούλα, Σκουλά-Johnson Υβόννη, Σφακιωτάκη Δέσποινα, Χαϊδεμενάκη Μαρία, Χατζηδάκη Ναταλία.
Αφηγητής: Χειλαδάκης Νικόλαος.


"Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά όλους τους συντελεστές του Musical του A.L Webber “Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat”, που παρουσιάστηκε στο Βενιζέλειο Ωδείο Χανίων στις 17 και 18 Ιανουαρίου 2015. Η άψογη και άκρως δημιουργική συνεργασία με τους Γιώργο Καλούτση, Νίκο Περάκη, Μούκη Τσουρουνάκη, Γιάννη Μαρκαντωνάκη, Εύα Σακίρη, φυσικά τα υπέροχα παιδιά μας και τους γονείς τους, το Γιάννη Γιαννικάκη, το ΔΣ του Συνδέσμου για τη Διάδοση των καλών Τεχνών στην Κρήτη και το ΔΗΠΕΘΕΚ, αποτέλεσε μια μοναδική εμπειρία που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη και την καρδιά μου. Σας ευχαριστώ όλους για τη φλόγα της δημιουργίας που μας φώτισε σε αυτή την υπέροχη πορεία."

ΛΜ

Άρθρο της Μαρίνας Μανιτάκη που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΧΑΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ την Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015, φύλλο 14.459, σελίδα 33,

Παράσταση μιούζικαλ στα Χανιά!

Ποιος μπορούσε να φανταστεί ένα τέτοιο δύσκολο επίτευγμα στην πόλη μας!
Ομως ο Γιώργος Καλούτσης, εμπνευσμένος μουσικός, ακούραστος, εφευρετικός, με τους βοηθούς του Νίκο Περάκη, μουσικό και Λεωνίδα Μανωλικάκη, σκηνοθέτη, δούλεψαν με αγάπη, ευαισθησία, πείσμα και πίστη για τον σκοπό τους και το κατάφεραν!
Ετσι στις 17 και 18 Ιανουαρίου στην αίθουσα θεάτρου του Βενιζελείου Ωδείου Χανίων, με τη διοργάνωση του Συνδέσμου για τη Διάδοση των Καλών Τεχνών στην Κρήτη και την ευγενή υποστήριξη του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Κρήτης, έγινε η παράσταση με το μιούζικαλ του Andrew Lloyd Webber “Ο Ιωσήφ και ο Θαυμαστός Πολύχρωμος Χιτώνας του” στη μνήμη της αξέχαστης Αλίκης Βατικιώτη με χορωδούς και σολίστες παιδιά μαθητές στα σχολεία και στη μουσική.
Παρακολουθούσα από την αρχή τις πρόβες της χορωδίας αυτών των παιδιών και δεν υποψιαζόμουν ότι μπορεί να φθάσει σε τέτοιο επίπεδο και να φέρει αυτό το μεγαλειώδες αποτέλεσμα! Ομως η διδαχή με λεπτομέρεια των τριών φωνών για την προφορά και την εσωτερικότητα του λόγου, για την κατανόηση της πλοκής του θεατρικού έργου και για τη βαθιά και πηγαία έκφραση της μουσικής, ανέδειξε το περιεχόμενο της ψυχής των προικισμένων αυτών παιδιών και έφθασε το έργο σε απίστευτη ποιότητα ερμηνείας!
Η Χορωδία σε ρόλο «χορού» τραγουδώντας και χορεύοντας, έπαιζε, αγωνιούσε, θριάμβευε εκπέμποντας το πάθος, την απόλαυση, τη χαρά, την ικανοποίηση! Οι κινήσεις ήταν καίριες και φροντισμένες ώστε να μην χάνεται η ροή του έργου και η μουσική με τις αποκαλυπτικές στιγμές σε ρυθμό και ύφος. Η επικοινωνία και ο ενθουσιασμός μεταξύ τους περνούσε και στους θεατές – ακροατές. Εδώ έπαιξε ρόλο η δουλειά του σκηνοθέτη Λεωνίδα Μανωλικάκη που οδηγώντας με δυναμισμό τα παιδιά έφερε ένα τόσο καλό αποτέλεσμα!
Πριν πάμε στους σολίστες θα αναφέρουμε εδώ τα παιδιά του «χορού». Όλγα Αλυγιζάκη, Ιάκωβος Γούργουρας, Ρέα Μπατσάκη, Ελίζα Μπελτράμε, Μάρκος Μπελτράμε, Ιωάννης Μπονάτος, Ναταλία Παπαδογιωργάκη, Μαριάννα Πετράκη, Υβόνη Σκουλά – Johnson, Δέσποινα Σφακιωτάκη, Ναταλία Χατζηδάκη, Μάρκος Καλογεράκης.
Οι σολίστες παιδιά της χορωδίας και αυτοί με εξαιρετικές φωνές και ερμηνείες στις πιο δύσκολες εμπνεύσεις του συνθέτη είχαν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους, χωρίς να χάνουν την επαφή με τον «χορό» σε ένα πραγματικά συναρπαστικό συναπάντημα!
Το μιούζικαλ του A.L. Webber διασκεύασε με μαεστρία ο Γ. Καλούτσης για να ταιριάξει στα σύγχρονα και ελληνικά δεδομένα. Ο αφηγητής στα ελληνικά μαθητής Νίκος Χειλαδάκης ήταν απολαυστικός με την παραστατική αφήγησή του και με την άψογη συνεργασία του με τους χορωδούς. Τον ρόλο του Ιωσήφ είχε η Χριστίνα Γούργουρα με σπουδαίες τις θεατρικές και μουσικές στιγμές του ρόλου της.
Τα έντεκα αδέλφια του Ιωσήφ ήταν: Δάφνη Βερυκάκη, Ευρύκλεια Βερυκάκη, Σοφία Βερυκάκη, Μαρία Βλαχοδήμου, Σάρα Γούργουρα, Κορίνα Διγαλάκη, Σώτη Καδόγλου, Ειρήνη Κουφογιαννάκη, Μελίνα Παπαδονικολάκη, Αθηνά Παπαγρηγοράκη, Μαρία Χαϊδεμενάκη. Ρόλοι με δύσκολες μελωδίες αφηγηματικές, αλλά και ζωηρές για τις συνωμοσίες, κακίες, διαμαρτυρίες και μετάνοιές τους! Συνεχίζουμε με τη Στέλλα Μακράκη στον ρόλο του Ποτιφάρ, μία καθαρά δυναμική στιγμή διαμαρτυρίας! Η Ελευθερία Παπουτσάκη τραγούδησε με τον Ιωσήφ Χ. Γούργουρα ένα εξαιρετικό ντουέτο. Ομιλούντες ρόλους φυλακισμένων είχαν ο Κωστής Παπαδάκης και ο Γιώργος Νικάκης. Τον ρόλο του αποφασιστικού και γενναιόδωρου Φαραώ είχε η Ίρις Κουτρουλάκη, με ζωηρό ρυθμικό τραγούδι σε συνεργασία με τη χορωδία, μία απολαυστική στιγμή! Ντουέτο με μελωδικό τραγούδι είχαμε από τη Βικτωρία Μερσιέ και τη Σταυρούλα Σαρρή. Δύο αφηγήτριες με τραγούδι κάνοντας και ντουέτο ήταν η Χρυσούλα Γκούμα και η Ρέα Κουκάκη.
Τα κοστούμια φρόντισε η Μαρία Τσουρουνάκη. Τα σκηνικά ο καλλιτέχνης Γιάννης Μαρκαντωνάκης. Το μακιγιάζ η Εύα Σακίρη.
Άφησα τελευταίο τον μουσικό Νίκο Περάκη, πιανίστα, που κράτησε, πλαισίωσε, καθοδήγησε, στήριξε σαν ολόκληρη ορχήστρα τα παιδιά σε ένα τόσο μεγάλο επιχείρημα! Μαζί με τον Γιώργο Καλούτση δούλεψαν σχεδόν δύο χρόνια προσφέροντας τις μουσικές τους γνώσεις ωφελώντας τα σημαντικά. Τα παιδιά κατάλαβαν τι σημαίνει συνεργασία και πειθαρχεία, αφουγκράστηκαν αξίες μουσικές, θεατρικές, ενώ έπαιζαν και έχτιζαν συνάμα την προσωπικότητά τους! Εμπειρία θαυμάσια για το μέλλον τους ως ενήλικοι!
Ο εμπνευστής όλης αυτής της παράστασης βέβαια ο Γιώργος Καλούτσης! Τι να πω άλλο; Χρόνια τώρα συνάδελφοι, φίλοι, ομοϊδεάτες! Αξία με απόηχο, με ασταμάτητη ματιά για την ποιότητα, για την ομορφιά της μουσικής! Τον ευχαριστούμε από καρδιάς για ό,τι μας έχει προσφέρει και περιμένουμε τα επόμενα!



Άρθρο της Νανώ Κουτσάκη - Σπανουδάκη που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Χανιώτικα Νέα την Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015. φύλλο 14.456, σελίδα 34,35

  

Α.L.Webber: “Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat”
Από την παιδική χορωδία του Β.Ω.Χ. με την υποστήριξη του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης
Εντυπωσίασε και ενθουσίασε η παράσταση του μιούζικαλ
Σε διασκευή Γιώργου Καλούτση

Μιούζικαλ στα Χανιά; Μιούζικαλ στα Χανιά!! Ναι!! Και μάλιστα ένα μιούζικαλ για μικρούς και μεγάλους. Ενα μιούζικαλ με παγκόσμια επιτυχία.

Αναφερόμαστε στο παγκοσμίως διάσημο μιούζικαλ του Αndrew Lloyd Webber (δημιουργού μεταξύ άλλων και των μιούζικαλ “To φάντασμα της όπερας”, “Cats”, “Jesus Christ Superstar”), το “Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat” (Ο Ιωσήφ και ο θαυμαστός πολύχρωμος χιτώνας του). Που ανέβηκε για τρεις παραστάσεις στη θεατρική αίθουσα του Βενιζελείου Ωδείου Χανίων το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, 17 και 18 Ιανουαρίου από τον Σύνδεσμο για τη διάδοση των Καλών Τεχνών στην Κρήτη και την υποστήριξη του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης. Δηλαδή, ένα μιούζικαλ χανιώτικης παραγωγής!


Αποκαλύψεις!
• Λάβαμε, θέσεις, έτοιμοι! Με το άνοιγμα της αυλαίας μια ρωμαλέα μουσική πλημμύρισε την αίθουσα. Μια μουσική, οποία, όπως είναι επόμενο, κυριαρχούσε σε όλο το έργο αποδίδοντας μοναδικά την κίνηση, την έκφραση, τη δράση, τη συνωμοσία, τον θρήνο, την απόγνωση, τη χαρά και βέβαια το όνειρο!
• Τι κι αν τα τραγούδια ήταν στα αγγλικά; Ο κώδικας επικοινωνίας της μουσικής ήταν εκείνο που “ερμήνευε” τις σκηνές. Τόσο που οι μικροί θεατές -όπως η Αθηνά δίπλα μου- όταν τη ρώτησα αν θέλει να της εξηγήσω μου είπε «ενοχλημένη»: «Το έχω καταλάβει γιαγιά!» Και συνέχισε μαζί με τη φίλη της την Αφροδίτη να συμμετέχουν σωματικά και φωνητικά!
• Αυτός ο παγκόσμιος κοινός μουσικός κώδικας είναι, λοιπόν, αυτός που έκανε μικρούς και μεγάλους θεατές να κρατούν τον ρυθμό με τα χέρια ή να σιγοντάρουν όταν ακούγονταν οι πολύ γνωστές πιασάρικες μελωδίες όπως το «Go, Go, Go, Joseph» και σύγχρονοι ρυθμοί όπως foxtrot, γαλλικό αργό βαλς, αμερικάνικο country και “Calypso”. Και βέβαια να χειροκροτούν ενθουσιωδώς στο τέλος κάθε σκηνής.
• Η απόδοση του συνόλου της παιδικής χορωδίας ήταν μια αποκάλυψη των φωνητικών (και εν πολλοίς και υποκριτικών) δυνατοτήτων των παιδιών, αλλά και της δουλειάς που είχε γίνει από τον Γιώργο Καλούτση σε επίπεδο διασκευής ώστε να πετύχει το μέγιστο των δυνατοτήτων της παιδικής χορωδίας: Διασκευή για αφηγητή (στα ελληνικά) -τρίφωνη χορωδία- 8 σόλο φωνές και πιάνο.
• Οσο βέβΓ Καλουτσηςαια και της διδασκαλίας του έργου από τον ίδιο και τον Νίκο Περάκη. Ετσι ώστε να παιδιά να συγχρονιστούν. Αλλά και από τον σκηνοθέτη της παράστασης τον Λεωνίδα Μανωλικάκη ώστε να καθοδηγήσει τους χορωδούς και στην υποκριτική και το στήσιμό τους.
• Αποκάλυψη βέβαια ήταν και οι φωνές σόλο: Εξέπληξε από την αρχή και ενθουσίαζε σκηνή με σκηνή ακόμα περισσότερο καθώς ξεδίπλωνε τις φωνητικές της δυνατότητες στο σόλο του πρωταγωνιστικού ρόλου του Ιωσήφ, η Χριστίνα Γούργουρα. Η οποία, επιπλέον, είχε και μια εξ ίσου αποδοτική σκηνική υποκριτική παρουσία. Εξαιρετικό και το σόλο της Ποτιφάρ από τη Στέλλα Μακράκη. Δεμένο και το ντουέτο με τον Ιωσήφ με την Ελευθερία Παπουτσάκη και καλός ο Φαραώ από την Ιριδα Κουτρουλάκη. Υποβλητικά και αποκαλυπτικά και τα σόλο της Βικτωρίας Μερσιέ και Σταυρούλας Σαρρή, που ίσως θα ήταν ακόμα καλύτερα εάν τα παιδιά ήταν όρθια αντί καθιστά (λόγω μικροφώνων;)
• Ξεχωριστές φωνές ως αφηγήτριες και η Χρυσούλα Γκούμα και Ρέα Κουκάκη.
• Και αξίζει, ως επιβράβευση της δουλειάς και των ικανοτήτων της χορωδίας να αναφέρουμε τα παιδιά. Αδελφοί του Ιωσήφ: Βερυκάκη Δάφνη, Βερυκάκη Ευρύκλεια, Βερυκάκη Σοφία, Βλαχοδήμου Μαρία, Γούργουρα Σάρα, Διγαλάκη Κορίνα, Καδόγλου Σώτη, Κουφογιαννάκη Ειρήνη, Παπαδονικολάκη Μελίνα, Παπαγρηγοράκη Αθηνά, Χαϊδεμενάκη Μαρία.
• Και στον Coro (κύριο σώμα της χορωδίας): Αλυγιζάκη Όλγα, Γούργουρας Ιάκωβος, Μπατσάκη Ρέα, Μπελτράμε Ελίζα, Μπελτράμε Μάρκος, Μπονάτος Ιωάννης, Παπαδογιωργάκη Ναταλία, Πετράκη Μαριάννα, Σκουλά – Johnson Υβόνη, Σφακιωτάκη Δέσποινα, Χατζηδάκη Ναταλία, Καλογεράκης Μάρκος.
• Πολύ καλοί στα σόλο όργανα που για λίγο “συνόδευσαν” το πιάνο: Ηλεκτρική κιθάρα, Ρέα Κουμάκη, Ακορντεόν Ιωάννης Μπονάτος, Φλάουτο Χρυσή Ιωαννίδη.
• Τα σκηνικά είναι του γνωστού εικαστικού καλλιτέχνη μας Γιάννη Μαρκαντωνάκη, τα κοστούμια της Μαρίας Τσουρουνάκη και το μακιγιάζ της Εύας Σακίρη.

Παγκόσμια γλώσσα –ατού η μουσική εκτέλεση
• Ολα τα παραπάνω αποδεικνύουν βέβαια τον λόγο της παγκόσμιας επιτυχίας του μουσικού έργου του Webber και τη δύναμη της κατανόησης της υπόθεσης, από τους ανθρώπους όλων των εθνών ανεξαρτήτως γλώσσας. Αφού αυτή η ίδια, η μουσική γλώσσα είναι παγκόσμια.
• Με μια προϋπόθεση: Τα ηχοχρώματά της να αποδίδονται όπως τα συνέθεσε ο δημιουργός και να αναδημιουργούνται από τον κάθε καλλιτέχνη πιανίστα έτσι ώστε η δική τους εκτέλεση να ακολουθεί μεν τη μελωδική σύνθεση, αλλά και να αποτελεί μια νέα δημιουργική απόδοση που να εμπνέει -εν προκειμένω, συντελεστές, χορωδούς και θεατές.
• Αυτό συμβαίνει όταν η μουσική… γλώσσα “ομιλείται” από έναν στιβαρό πιανίστα, όπως ο Νίκος Περάκης που την αποκρυπτογραφεί σε μυημένους και μη.
• Ο Περάκης με ένα συναρπαστικό παίξιμο ερμήνευσε την πολυσυλλεκτική μουσική του έργου. Δεν έπαιζε για να ξεχωρίσει, αλλά για να καθοδηγήσει τους χορωδούς και ταυτόχρονα να “δικαιώσει” τον δημιουργό του μιούζικαλ.
• Πανθομολογούμενα, “γέμισε” το θέατρο μουσικότητα και αμεσότητα. Και φυσικά αποτελεί μεγάλο… ατού της παράστασης.

Τόλμη, ζόρια, αποφασιστικότητα
• Βεβαίως το πρώτο “ατού” της παράστασης είναι ο άνθρωπος που μετάφρασε το επιτυχημένο μιούζικαλ, το διασκεύασε, αναζήτησε συντελεστές και διοργανωτές, δίδαξε και αφιέρωσε την παράσταση (συγκινημένος και δακρυσμένος στο φινάλε) στη μνήμη της Χανιώτισσας διεθνούς πιανίστας Αλίκης Βατικιώτη – Farrant.
• Τολμηρή απόφαση και -κυρίως- “ζόρικη” για την επαρχία.
• Εκτός εάν η “ψυχή” της παράστασης ακούει στο όνομα ενός σπουδαίου μουσικού που εδώ και χρόνια η παρουσία και η προσφορά του στα μουσικά, καλλιτεχνικά και πολιτιστικά δρώμενα του Νομού, της Κρήτης, αλλά και στην Ευρώπη, τιμά την πόλη μας. Οπως, το όνομα του Γιώργου Καλούτση.
• Και εκτός εάν, ταυτόχρονα, συνυπάρξει, ως δεύτερη “ψυχή” που να αγκαλιάζει το όραμα και το πάθος του Γιώργου Καλούτση και ένας δεύτερος καταξιωμένος μουσικός εντός και εκτός Ελλάδας και αναλάβει τον “ρόλο” του βασικού διευθυντή -βοηθού του. Οπως ο πιανίστας και γνωστός για την παρουσία και προσφορά του στα καλλιτεχνικά, πολιτιστικά και εκπαιδευτικά δρώμενα της πόλης μας, Νίκος Περάκης.
• Γνωστοί, βέβαια, και οι δύο από το άρτιο αποτέλεσμα της εκάστοτε συνεργασίας τους, αλλά και εκείνης στο μουσικό έργο “Οliver” το 2010) με την -τότε- παιδική χορωδία του Δήμου Χανίων.
• Και παρ’ ότι η λειτουργία της παιδικής αυτής χορωδίας του Δήμου Χανίων (που αποτελούσε ένα ελπιδοφόρο καλλιτεχνικό και πολιτιστικό φυτώριο) διεκόπη απότομα μετά το 2011(!!), το 2013, μια νέα παιδική χορωδία δημιουργήθηκε, με απόφαση του Δ.Σ. του Βενιζελείου Ωδείου Χανίων και εισήγηση του Γιώργου Καλούτση με στόχο το ανέβασμα του συγκεκριμένου μιούζικαλ.
• Τα ζόρια μόλις ξεκινούσαν. Επί ενάμιση χρόνο η ομάδα των διοργανωτών και συντελεστών δούλεψε με τόλμη, φαντασία, πολύ κόπο, αλλά και αποφασιστικότητα.

Θάλλουσα δημιουργία
• Ο Γιώργος Καλούτσης, ο αειθαλής και θάλλων μουσικός μας, “κατέθεσε” μια διασκευή της παγκόσμιας επιτυχίας του μιούζικαλ του Webber (το οποίο εκτός από τις μεγάλες σκηνές έχει ανέβει και σε πάνω από 20.000 σχολικές παραστάσεις), στα “μέτρα” των δυνατοτήτων της παιδικής χορωδίας που συγκροτήθηκε.
• Και ως μαέστρος, δημιούργησε με… μαεστρία μια απολαυστική μουσική παράσταση με το απλό σκεπτικό που ο ίδιος εξηγεί στο μικρό συνοδευτικό σημείωμα –πρόγραμμα της παράστασης: «Το να ανεβάσεις ένα musical για τα ελληνικά δεδομένα, γράφει, δεν είναι εύκολη δουλειά γιατί δεν υπάρχουν σολίστες που να ασχολούνται με το είδος αυτό. Και πού να τους βρεις στην επαρχία!… Από την άλλη έχεις μια χορωδία στα χέρια σου: τι να την κάνεις; Η απάντηση όμως είναι απλή:-κρατάς λίγα τραγούδια που είναι βατά για τους σολίστες της χορωδίας σου και διασκευάζεις τα υπόλοιπα τραγούδια για δύο ή τρεις φωνές! Οσο για τη γλώσσα, όλα τα παιδιά στην Ελλάδα μιλούν πλέον αγγλικά σαν δεύτερη γλώσσα… Αυτό και έκανα! Ετσι απασχολώ όλη τη χορωδία η οποία έχει τον ρόλο ενός “χορού” στην εξέλιξη της υπόθεσης, βάζω έναν αφηγητή για να συνδέσει τα επεισόδια και έχετε το αποτέλεσμα που θα δείτε σήμερα».
• Ενα αποτέλεσμα εκπληκτικό, που ενθουσίασε μικρούς και μεγάλους όπως αναφέραμε.
• Σημειώνεται ότι, όπως μας ενημέρωσαν εκ μέρους των γονέων της παιδικής χορωδίας, η παράσταση είναι εξ ολοκλήρου ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ προσφορά των συντελεστών. Και, ωστόσο, έχει προσκλήσεις και θα ταξιδέψει και εκτός Χανίων.
• Καλοτάξιδη!

Ποιος είναι

Ο Γιώργος Καλούτσης γεννήθηκε στα Χανιά. Αρχικά σπούδασε πιάνο με τον θείο του μουσουργό και συγγραφέα Μανώλη Σκουλούδη. Το 1950 με υποτροφία της Ελενας Βενιζέλου και μετά από εισήγηση της Τζίνα Μπαχάουερ πηγαίνει στο Λονδίνο και σπουδάζει πιάνο με την Ιλόνα Κάμπος. Παράλληλα σπουδάζει θεωρητικά στο London College of Music. To 1955 παίρνει πτυχίο πιάνου από το Royal College of Music με τον τίτλο ARCM. Δίνει συναυλίες στο Λονδίνο και συνοδεύει τον διάσημο βιολοντσελίστα Μisha Cherniavsky σε τουρνέ στην Ισπανία. Συνεχίζει τις σπουδές πιάνου με τη μουσικοπαιδαγωγό Lucy Page στην Οξφόρδη όπου αναλαμβάνει και τη θέση διευθυντού Μουσικής στο NCCS (New College Choir School). Εκεί εκτός από τη διοργάνωση της μουσικής παιδείας των μαθητών, τη διδασκαλία των παιδιών της χορωδίας του New College πιάνο και θεωρητικά, είναι υπεύθυνος και για την ορχήστρα του σχολείου καθώς και για την παραγωγή μιας όπερας κάθε χρόνο, όπως Mozart (Bastien et Bastienne), Pergolezi (La Serva Padrona), De Fallia (Master Peter’s Puppet Show), Weil-Brecht (Der Yasager), Tomas Arne (The Cooper) και άλλες. To 1967 επιστρέφει στην Ελλάδα, αναλαμβάνει τη διεύθυνση του Βενιζελείου Ωδείου στα Χανιά (παράρτημα του Ελληνικού Ωδείου) και αποκτά Δίπλωμα Πιάνου με πρώτο βραβείο καθώς και Πτυχίο Αρμονίας με καθηγητή τον Γιώργο Γεωργιάδη. Από το 1985 συνεργάζεται με το Ωδείο Ηρακλείου του Μουσικού Συλλόγου Απόλλων και παράλληλα διευθύνει τη Μουσική Σχολή Αγίου Νικολάου, ενώ διδάσκει πιάνο, θεωρητικά και χορωδία στη Μουσική Σχολή Χανίων του Γιάννη Μπουχαλάκη.
Ως το 2010 ήταν στενός συνεργάτης σαν πιανίστας της υψιφώνου Κατερίνας Τζαγκαράκη με την οποία έδωσε πολλές συναυλίες και συνόδευσε την Παιδική – Νεανική Χορωδία του Δήμου Ηρακλείου την οποία η Κα Τζαγκαράκη διεύθυνε. Στα Χανιά είχε τη διεύθυνση της Παιδικής Χορωδίας του Δήμου, με συνεργάτη στο πιάνο τον Νίκο Περάκη, όπου ανέβασε ολοκληρωμένα έργα σε δική του διασκευή όπως τη “Λιλιπούπολη” (πλήρη, το 2008), το “Μama Mia” των Αbbas (2009) και το μιούζικαλ “Όλιβερ” σε σκηνική παρουσίαση (2010) που είχε εξαιρετική επιτυχία. Αξιοσημείωτη δραστηριότητα του κ. Καλούτση ήταν και η διοργάνωση για 4 συναπτά έτη (1986-9) των Παγκρητίων Χορωδιακών Σεμιναρίων σε μορφή θερινής κατασκήνωσης στο Καστέλι Κισάμου υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Κισάμου, σεμινάρια τα οποία απέβησαν σταθμοί για τον μουσικό προσανατολισμό δεκάδων παιδιών που τα παρακολούθησαν. Για πολλά χρόνια διευθύνει τα δύο φωνητικά σύνολα «Καντιλένα» στα Χανιά και «Θαλήτας» στο Ηράκλειο τα οποία στο παρελθόν συνεργάστηκαν σε αναγεννησιακά έργα για διπλή χορωδία. Το «Φωνητικό Σύνολο Θαλήτας» συνεχίζει τις δραστηριότητές του με αυξανόμενη επιτυχία και υψηλούς στόχους με συναυλίες στην Κρήτη και Αθήνα.


Σχόλιο της Τώνιας Κατζουρού, που δημοσιεύτηκε
στην εφημερίδα Χανιώτικα Νέα στις 22/4/2015,
με αφορμή τη δεύτερη παράσταση που έγινε το Σαββατοκύριακο 18-19/4/2015
στο Βενιζέλειο Ωδείο Χανίων.

Οταν ήρθε στο κινητό μου ένα μήνυμα από τον μαέστρο Γιώργο Καλούτση, που έλεγε λιτά και σύντομα «το Σαββατοκύριακο, έλα στο Ωδείο να δεις τη χορωδία μας σε ένα μιούζικαλ του Webber», σκέφτηκα πως θέλω να πάω, διότι οι δουλειές που κάνουν είναι πάντα υπέροχες! Ετσι, βολεύτηκα στην πρώτη σειρά και ετοιμάστηκα να δω την καθιερωμένη διαδικασία παρουσίασης μιας χορωδίας. Αρχισε να παίζει ο θαυμάσιος πιανίστας μας, Νίκος Περράκης και ξαφνικά άρχισαν να πετάγονται από παντού, πάνω στη σκηνή, χαρούμενα παιδάκια γελαστά, ντυμένα με κοστούμια της εποχής της αρχαίας Αιγύπτου και των αρχαίων Ισραηλινών! Τα παιδάκια τραγουδούσαν με ολόσωστες και ζωηρές φωνές, εκινούντο σε όλη τη σκηνή, σε είδος ήπιας χορογραφίας και… άρχισε η μαγεία! Εκτυλίχτηκε μπροστά στα μάτια μας όλη η ιστορία του Ιωσήφ, γιου του Ιακώβ (ξέρετε, αυτή με το σκάνδαλο με τη γυναίκα του Πετεφρή), δοσμένη σε μουσική του Andrew Lloyd Webber (Jesus Christ superstar, Cats, Το φάντασμα της όπερας κ.ά.) και με μικρές “γέφυρες” στα ελληνικά, σε κείμενα του Γιώργου Καλούτση, για καλύτερη παρουσίαση σε ελληνόφωνο κοινό! Τα καταπληκτικά αυτά παιδιά τραγούδησαν το εγγλέζικο λιμπρέτο, χόρεψαν, ερμήνευσαν ρόλους, επί μιάμιση ώρα σχεδόν, μόνα τους πάνω στη σκηνή, χωρίς μαέστρο και χωρίς παρτιτούρες, χωρίς να γίνει ούτε ένα λάθος! Λες και ήταν θίασος πολλών ετών, ενώ ξέρω ότι η προετοιμασία ήταν ολιγόμηνη και κάτω από δυσκολότατες συνθήκες!!!! Τα κοστούμια και τα σκηνικά τα ανέλαβαν οι γονείς και γενικά όλα έγιναν με το τίποτα, τόσο σπουδαία! Ο κόσμος (κατάμεστο το θέατρο), κράταγε την αναπνοή του! Οι μελωδίες υπέροχες και οι φωνούλες θεϊκές! Σου μετέδιδαν ευτυχία, που γινόσουν κοινωνός σε όλη αυτή την ομορφιά και έναν λυγμό, που μια μικρή πόλη σαν τα Χανιά, μπορεί να παρουσιάσει μια τέτοια παράσταση! Στο τέλος και μετά από παρατεταμένα χειροκροτήματα, ανέβηκε στη σκηνή ο μαέστρος και με αρκετό θυμό, είπε πως αυτή η υπέροχη χορωδία δεν έχει όνομα, δεν έχει χορηγούς, δεν έχει στέγη, οπότε θα διαλυθεί με το σβήσιμο των φώτων. Είναι τραγικό να θάβονται τέτοια ταλέντα στα Χανιά και αυτό το φαινόμενο δεν είναι τωρινό μόνο. Από δεκαετίες, μικρά θαύματα έχουν χαθεί, ανάμεσα σε προστριβές, γραφειοκρατίες, αντιπαραθέσεις και αντιζηλίες. Είναι ντροπή να έχουμε συμπολίτη έναν τέτοιο μουσικό και να τον διώχνουμε. Ο άνθρωπος αναγκάζεται να εργάζεται στο Ηράκλειο και να μεγαλουργεί εκεί, λείποντας από το σπίτι του τις μισές μέρες της εβδομάδας… Τέλος, μας ζήτησε, να υπογράψουμε φεύγοντας, ένα κείμενο που θα ζητούσε από τον Δήμο την ανάληψη της προστασίας και διατήρησης αυτής της θαυμάσιας χορωδίας, που (ειρήσθω εν παρόδω) θα μπορούσε να σταθεί σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή σκηνή! Ευτυχώς, την παράσταση παρακολουθούσε και ο δήμαρχος Χανίων κ. Βάμβουκας, ο οποίος, πολύ συγκινημένος, ανέβηκε εκείνη τη στιγμή στη σκηνή και ανήγγειλε ότι, ναι, ο Δήμος αναλαμβάνει τη στέγασή τους και την απαραίτητη βοήθεια! Ο κόσμος χειροκροτούσε ενθουσιασμένος και ο μαέστρος συγκινήθηκε πολύ! Ηταν μια βραδιά που θα μου μείνει αξέχαστη, για την ποιότητα που στάλαξε στην ψυχή μου, για την ομορφιά της τέχνης που υπηρετήθηκε πάνω στη σκηνή και για την αγάπη που ένιωσα πως ενώνει τους ανθρώπους, όταν εργάζονται μαζί για κάτι όμορφο! Ελπίζω, να απαθανατίστηκε όλο αυτό το μικρό θαύμα και να κυκλοφορήσει στην αγορά, προσφέροντας μια μικρή οικονομική ανακούφιση, στην υπέροχη αυτή χορωδία!


Φωτογραφίες του Βασίλη Κοτρότσου από την παράσταση

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ρεπορτάζ από την ΝΕΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ